een vol huis...

Eindelijk vandaag een foto gemaakt van mijn Hannah. Het gaat hier om de Hannah Gilpin medallion sampler.
Het patroon heb ik via Needleprint aangeschaft en ineens weet ik weer hoe verslavend borduren is.Ik ben begonnen met de rand en soms komt er al een letter of cijfer tussen te staan. In dit begin stadium is het fijn om te zien of de kleurkeuze een beetje goed uitvalt.

Langzaam vult mijn huis zich met 'engelse' dametjes, niet alleen Jane woont hier, maar ook Phebe, Sarah en dan nu Hannah.... Het wordt een beetje vol en daarom leek het mij een goed idee er wat huisjes bij te maken!

Gelukkig had Jeanneke net een super plan geopperd en gaan er in het nieuwe jaar allemaal huisjes gebouwd worden. Heel klein en heel veel worden het er, dagelijks een huisje...., ik ben benieuwd of mij dat gaat lukken, maar ik ben al stofjes aan het uitzoeken.
Ik heb er zo veel zin in!

lijstjes

Soms heb ik het zo druk als een klein baasje...en zie ik mijzelf rondvliegen (>rijden) van Ikea naar Rotterdam en weer terug naar , juist ja......,als blijkt dat de gordijnen die ik maakte, toch echt te kort zijn uitgevallen...?
Dus nog meer stof en weer achter de machine om een vette zoom aan de nieuwe gordijnen te naaien! Gelukkig ziet het er best chique uit en DD en haar lief zijn er vreselijk blij mee.

Als gevolg van al deze activiteiten, zit ik s'avonds uitgeput op de bank met een borduurwerkje (waar ik nog steeds geen foto van heb gemaakt, hierboven zie je een ouder werkje) en maak lijstjes in mijn hoofd. Lijstjes van dingen waar ik mee bezig ben, van dingen die ik nog wil maken, bijv, als 'iets anders af is'..... nou ja, 'bijna af' is ook goed!
En ondertussen borduur ik rustig door, gelukkig hebben mijn handen geen idee wat zich in mijn hoofd afspeelt....

stof te kort...

Hemeltje, het is al weer vrijdagavond, wat vliegt zo'n week toch voorbij.....
Voor en na ons 'atelierdagje' heb ik gordijnen genaaid voor onze dochter. heb ik op 2 kleine woelwatertjes gepast en ook nog een beetje geborduurd!
Dat laatste laat ik nog wel eens zien, want vanochtend liep ik langs mijn hexaconetjes en de vonk sprong gelijk weer over....
Ik wilde iets uitproberen, maar laat ik eerst even showen hoe ver ik ben gevorderd!

Op de hoeken na, zit alles aan elkaar en nu ben ik met lichte stof (met kleine bloemetjes) een rand aan het maken.
Van die stof had ik nog ongeveer een halve meter en het past perfect bij de grote bloemen.
Maar zoals je al snapt, dat is niet voldoende voor de hele rand.
Weet iemand misschien of deze stof: van Moda, 3 Sisters en ontwerp Avery nog ergens te koop is??

Het is de stof die je onder deze bloem ziet liggen!
Ja, en als het niet lukt, zal ik toch iets anders moeten zoeken......

krans met een strikje

Vandaag was het weer feest op het atelier! Voor de maandelijks bijeenkomst van ons 'naaikransje' hadden wij iets heel kersterigs bedacht. Een krans helemaal vol met strikjes en bandjes!

Gelukkig een heel eenvoudig werkje, want terwijl onze handen strikten, moesten ook alle nieuwtjes van de hele maand uit gewisseld worden. Ja, zet 6 vriendinnen bij elkaar en er valt heel wat bij te praten...en een kabaal dat ze maken......

Maar de kransen zijn bijna allemaal af gekomen, behalve die van mij. Ik had het ook te druk met de koffie en het bijpraten.....

*Zien jullie mijn Jane daar hangen? Zij is tijdelijk verbannen naar mijn atelier, ja natuurlijk ook om haar aan de 'girls' te showen, maar ook omdat ze hier groots kan hangen! In december ga ik naar Rouveen om stof te kopen voor de achterkant en dan kan mag ze van de muur af!

OudGoed (11)

Het is 20 november, tijd voor een update van mijn oudlinnengoed project. Op mijn vorige weblog stonden al zoveel foto's en verhalen, dat ik vond dat die verhalen ook hier terug moesten komen.
Dus ben ik, heel ingewikkeld, bezig geweest, die logjes over te zetten. Je vind ze onder het OudGoed label
Gelukkig is het verhaal weer een beetje compleet en nu verder......

Eerst maar eens mijn lap-in-wording. Het midden stuk bestaat uit 4 grote blokken, één ervan zie je hier

 Dit blok heeft er een gehaakte bloem bij gekregen en bestaat verder uit stukjes theedoek, damast, bandjes, oud laken en de geborduurde letter E, het is de eerste letter van mijn naam: Elisabeth, maar ook die van mijn oma, in wiens nagedachtenis deze quilt gemaakt wordt.

Met het volgende blok ben ik nog aan het schuiven, het witte kant is al vastgenaaid, de andere stukjes kan ik nog verplaatsen. Het ligt op mijn werktafel en soms komt er iets bij, net zo lang totdat het naar mijn zin is.

Wat wel al af is, zijn deze 3 bladzijden voor het 'oma' boekje. Naast de quilt komt er nl. ook een boekje met foto's en brieven. Ik kreeg die pas begin dit jaar in handen en zij vullen het beeld van mijn oma aan. Het is ook een ongelofelijk toeval geweest, dat ik in contact kwam met een oude neef, die de foto's in zijn bezit had.
Alles heeft zijn reden, volgens mij, en daarom  komt dit boekje er en het is ook fantastisch om eraan te werken!
Voor meer ´oudgoed´ kan je bij Marcella, Monica en Joke terecht

kleurige lapjes

Het mooie van een 'nieuw' weblog is, dat je nog eens iets kan laten zien dat allang af is.
Niet dat ik jullie wil vervelen met wat 5 jaar lang mijn oude weblog vulde, maar er zijn een paar uitzonderingen.....

Soms om gewoon zelf heel vrolijk te worden van al die kleuren én de gedachte dat er 2 meisjes onder een lekkere warme quiltje liggen te slapen, die speciaal voor hen gemaakt is!

De aardbeitjesquilt, voor Donna, is gemaakt van heel veel Cath Kidston stofjes, uit een stalenboek dat ik kreeg van een vriendin.

De dametjesquilt maakte ik in overleg met Luca (mijn nichtje en even oud als Donna), zij tekende 2 blokken die in de quilt verwerkt zijn.

De patronen komen uit het boek Materiaal Obssesion (1) van Sarah Fielke en Kathy Doughty, maar wel met veel 'eigen inbreng'!

meubeltjes...

Ja, het zat er dik in, aangestoken door al die prachtige poppenhuizen, heb ik gister ons huis afgestoft (lees: een uurtje mee gespeeld).
Zodra onze kleintjes hier binnenkomen, willen zij met dit huis spelen en niet alleen Donna. Levi (3) rent nog harder dan zijn zus naar boven om de familie, die hier woont, gedag te zeggen en in bed te leggen....

Met zijn kleine vingertjes schenkt hij daarna thee in en zet de taartjes alvast klaar en dan wordt iedereen in een stoel neergezet en kan het feest beginnen.

De stoeltjes zijn speciaal voor dit gezinnetje gemaakt en komen uit een 100 ideeën (wat nu 'idee de Marie Claire' is) uit 1977. Bijna alle jaargangen liggen hier nog en ik vond het patroontje weer, zelfs met een kast erbij. Dus wie nog wat meubeltjes nodig heeft voor de inrichting van zijn huis...

poppenhuizen

Na ons bezoek aan Scheveningen (zie vorige logje), busden wij richting Gemeente Museum, voor de tentoonstelling over poppenhuizen en alles wat je daar zoal bij kunt bedenken. Dit was echt 'met je neus in de boter' vallen, een schitterende tentoonstelling, die nog maar net geopend was.

Stel je voor: zalen vol antieke poppenhuizen, heel grote, alles wat je maar op miniatuur gebied kan bedenken en de prachtigste oude poppen. ...
Op de inrichting van die grote, grachtenpanden (de pronkhuizen) raak je niet uitgekeken.
De foto van het antieke sitsen quiltje op het poppenbed is jammerlijk mislukt, want overal staan grote glazen panelen voor. Maar een paar foto's van de poppen, die ikzelf (nog steeds) graag zou willen hebben, met houten kopjes en folkloristische kostuums zijn wel gelukt.

Op deze expositie raak je niet uitgekeken, gelukkig blijft hij tot februari 2012, want ik ga zeker terug en dan met een klein meisje. Daar kan ik mij nu al op verheugen, voorlopig kocht dit boekje voor haar.
Onze 'girls day out' was zeer geslaagd, plannen voor een volgende zijn al gemaakt!
Ja meisjes, wat zouden wij zijn zonder vriendinnen!

a girls day out

Ongeveer een maand geleden besloten wij, de meisjes, een dagje op stap te gaan, in navolging van de 'jongens', die al jaren met elkaar op museum bezoek gaan!
Onze trein en tram ging naar Muzee Scheveningen (<klik) voor de tentoonstelling 'Uit de school geklapt', van naaischool naar naaldkunst.
Het museum was al een verrassing, de zaal met oud (en nieuw) handwerk, waar wij speciaal voor kwamen, een verrukking!

 Er was heel veel te zien, maar het werk van Marcella en Trijnie was de top voor mij.
Ik laat hier een paar borduurwerken zien, let op, het is werk van Marcella (<klik). Mijn bewondering voor haar stoplap is groot, de kleuren zijn zo prachtig. Ik had hem al eerder op foto gezien, maar in het echt is het zoveel mooier!
Bij Marcella had ik al eerder gelezen over haar knottedoek en hier hing hij dan, prachtig! Op de site (<klik) van de friese merklap vond ik ook een uitleg. Ik vind alles mooi aan deze lap, het middenstuk, de gotische letters, de hoekpunten met de akertjes.
Er is nog heel veel meer te bewonderen, ga snel, de tentoonstelling is tot 20 november...
Morgen meer over ons dagje uit!

meer engeltjes

Op zoek naar een foto, zag ik ineens mijn 'engeltjes' voorbij komen. Het zijn kerstengeltjes, gevuld met lavendel.  Het eerste engeltje kwam ooit uit Engeland en was erg eenvoudig (na) te maken.
Iedere jaar komen er andere engeltjes bij  Vorig jaar maakte ik deze, het lijken wel babouska's, maar dan in kerstsfeer. Het patroontje komt van Rosalie....

Nog even en het is weer zover...kerst....., dus nadat ik de foto's had gevonden, ging ik op zoek naar de échte engeltjes. Ergens op zolder bij de kerstverlichting.....  en daar vond ik dit doosje met 'engeltjes in de maak'.

Dit (gratis) patroontje komt van dutchsisters, zij zetten het vorig jaar op hun blog en in het kader van 'ieder jaar een ander engeltje' maakte ik ze.

Pas vanmiddag zijn ze afgemaakt...., ja soms duurt het een jaartje maar dan heb je ook wat........

engeltjes

Een beetje 'zielig' vanwege een pijnlijke rug, zat ik in oude kerstnummers van de MarieClaire idées te bladeren. Ik moet zeggen dat ik daar altijd van opvrolijk en gelukkig kreeg ik gelijk inspiratie.
Met een heel oud doosje splitpennen en de Pip kaarten, die in de gratis agenda (van de kerstzegels van vorig jaar..) zaten, heb ik lekker zitten knutselen aan deze engeltjes! Een ochtendje knippen en plakken en ik was mijn rugpijn bijna vergeten....
In diezelfde MC (2007) stond ook een leuk stukje over Apolline, zij knipt, plakt en knutselt er ook lustig op los. En willen jullie helemaal blij worden, kijk dan even hier

Hannah Gilpin

In een vorig logje over de merklap van Hanah, was ik aan het dubben over de kleuren die ik zou gebruiken.
Omdat ik toch erg van roze, rode kleuren houd, ben ik tot deze keuze gekomen. Het loopt van donker naar licht in oud roze.
De nummers (voor de echte liefhebbers..) zijn: 3779, 3859, 3858, 758, 3778.
Ik doe rustig aan met dit lapje, een beetje treuzelen tot dat zij kan aanhaken voor een klein 'Salletje'!

token of love

Zoek de 7 verschillen....

Jullie zagen nog net een puntje van dit schilderij in het vorige logje. Het schilderij is nauw verbonden met mijn 'token of  love', die jullie 2 logjes hiervoor zagen.
In 2009 borduurde ik het en toen het af was, kwam er zelfs een lijst omheen. Die werd op het atelier rood geschilderd, door mijn lief, maar naar later bleek, werd niet alleen de lijst geschilderd. 

Er kwam ook een geschilderde versie van 'the token', prachtig vond ik het! Tot ik eens informeerde wanneer het ingelijst kon worden.... 

Ja, ergens herkende ik het nog wel, maar het is wel echt zijn 'token of love' geworden. Wel heel erg mooi!

kabouter familie

Heel langzaam sluipt de kerstsfeer ons huis binnen. En hoewel het buiten nog steeds te warm is voor de tijd van het jaar, is het wel vroeg al donker.
Dus mogen de kaarsjes aan en gaat de verwarming s'avonds toch een graadje hoger .
Dit gezinnetje verhoogt de kerstsfeer ook. Zij slingeren het hele jaar door de kamer, want de kleintjes houden erg van deze kabouter familie.
Levi heeft wel iets aan hun kleding verandert; de vader mocht geen sjaaltje om zijn nek, dat hoorde bij de moeder...(dat begrijp je als je zijn moeder en oma ziet!)

Nu de kerst toch nadert en de kerstballen rage ongekende hoogte bereikt, hebben zij er een taak bij gekregen. Zij mogen de kerstballen drager!
Ik moest Donna uit haar hoofd praten dat zij zelf ook 'echt wel zo'n bal kon breien'!
Maar zij mocht wel een patroontje tekenen op een basispatroon (heel handig, zo kan je je helemaal uitleven in gekke figuurtjes) en die ga ik voor haar breien.

Normaal  brei je met 5 naaldjes, maar er staan wat patroontjes in het boek, die je met 2 naalden moet breien. Heeft iemand die al geprobeerd?

geheime liefde

Soms voelt het als een geheime liefde en die weet ik, met al dat quilten aardig te verbergen, maar ik bedoel borduren.

Als ik het op een rijtje zou moet zetten, staat  'werken met lapjes' met stip bovenaan, maar borduren volgt daar gelijk onder. Eigenlijk ben ik vooral een verzamelaar van merklap patronen geworden. Natuurlijk borduur ik ook, maar niet zo veel als ik zou willen. Daardoor is die verzameling ontstaan, want er komen wel regelmatig patronen bij....

Bij Needleprint kocht ik het patroon van Hannah Gilpin. Zij borduurde de merklap in 1800 en bij het patroon krijg je heel veel extra informatie.
Voor mij is het niet het eerste Ackworth patroon dat ik ga borduren. Het begon met het bovenste Quaker lapje, daarna volgde 'a token of love' in 2009.
En nu dan Hannah Gilpin's lap, ik ben er heel voorzichtig aan begonnen. Het zijn weer andere patroontjes en er zijn prachtige letters doorheen geweven. Over de kleur zat ik nog even te puzzelen, geen rood deze keer, maar wel iets sprekender dan op het origineel (w.v.)

OudGoed (1)

Zoals beloofd de eerste update van ons 'oud linnengoed' project. Met ons bedoel ik Marcella en Monica. Na een bezoekje aan Sanny de Zoete in Delft, spraken wij af eindelijk eens het plan uit te voeren, dat al zo lang door ons hoofd speelde: iets met oud (of nieuw) linnengoed!

Een paar jaar geleden was ik al aan iets begonnen en de mand met kantjes, monogrammen, oud linnen was aardig vol geraakt, maar ja, daarmee heb je nog geen quiltje.
Het uitzoeken en bedenken 'hoe nu verder' is toch met meeste werk. Pas met een goed plan (hoor mij!!) kan je echt aan de slag met zo'n verzameling.

Deze quilt wordt een eerbetoon aan mijn oma Elisabeth, de oma waar ik naar vernoemd ben. Ik heb haar nauwelijks gekend, zij stierf veel te jong. Gelukkig heeft mijn moeder veel fijne herinneringen aan haar en daardoor leeft zij ook in mijn herinnering voort.
*denk je nu, ohh zo'n quiltje wilde ik ook altijd al maken: iedere 20ste van de maand proberen wij iets te laten zien van onze vorderingen, je kan je altijd aansluiten. 

OudGoed (4)

Het is 20 februari, tijd voor een up-date van ons oudgoed project. Dit stukje damast met de initialen en het kanten kraagje liggen klaar om verder verwerkt te worden. Het gaat langzaam met quilt, wat ik ook helemaal niet erg vind want ik heb tijd nodig om over het volgende blok na te denken.

Mijn lijdraad is het leven van mijn oma. Terwijl ik voor mijn quilt over haar jeugd nadenk, heb ik het met mijn tante's en mijn moeder over haar leven als moeder.

Maar eerst vond zij haar grote liefde, mijn opa. Ik kreeg hun trouwfoto lang geleden van mijn moeder. Ik keek vooral naar de kleding die ze droegen (ik was met een toneel productie bezig uit die tijd), het hoedje, de witte handschoenen, het kraagje van haar bloes, opa's zomerhoed.

Maar als je lang naar een foto kijkt, zie je steeds meer details, die zich mengen met jouw herinneringen. Wat waren ze jong en toch waagden zij de grote stap. Het was 1920, mijn oma was 18 en opa 6 jaar ouder.


Ik hoop de komende maand weer iets verder te komen met de blokken en ik wil graag een boekje maken waar foto's, verhalen en stukjes oud linnengoed in komen. Als een documentje voor het nageslacht over mijn oma Elisabeth.

Bij Monica, Marcella en Joke kan je volgen hoe zij verder zijn gegaan met dit lange termijn project.

OudGoed (3)

Het leuke aan dit 'oud linnengoed' project is, dat je een maand de tijd hebt om erover na te denken. En soms doe je er iets aan te doen, anders blijft het in je hoofd spoken. Deze maand heb ik een beetje zitten schuiven met knoopjes en de kantjes vastgezet, die al eerder opgespeld waren. De kantjes zijn soms heel oud, soms nieuw en hier vooral gesorteerd op breedte en kleur.

De parelmoerknoopjes, afgeknipt van oude overhemden, zijn om en om opgenaaid. Soms de parelmoer kant boven, soms de gespikkelde kant.

De letter, de bandjes en knoopjes zijn op oud linnen genaaid, geknipt uit een laken dat ik kocht op een brocante. De mooie stukjes van het laken gebruik ik in een volgend blok.

Daar ben ik al mee begonnen, geïnspireerd door het handwerk van het eiland Marken. Dit stukje 'vernaaid lint' is geborduurd in de verlengde kruissteek. Verder ben ik bezig met 'stopwerk', alleen de namen van de steekjes al: schuintjes, lommertjes, tjalkmansschuitjes... Ik haal de patroontjes uit het boek Marker borduren van de KAV Praktische School.

Tijdens het borduren heb ik veel aan mijn oma gedacht, hoe vaak zou zij de knopen aan de overhemden van haar broers hebben gezet, als enig meisje van het gezin.

Op deze foto is zij, denk ik, 15 en als ik naar haar kijk zie ik mijn dochters en Donna in haar terug. Het voorzichtig, verlegen lachje op haar gezicht, haar hand, die verraad hoe gespannen zij is voor deze foto.

Wil je nog meer 'oudgoed' zien, bij Monica, Marcella en Joke kan je volgen hoe zij verder zijn gegaan.