Langzaam kom ik weer met beide benen op de grond.... wat een fantastische week is het geweest!
Alle complimenten en lovende woorden na de show & Tell, maakte dat ik nog dagen na zweefde op die wolk van waardering.
De mooie bijkomstigheid van het laten zien van je quilts is.....dat jezelf ook nog eens kritisch naar je werk kijkt en je dan denkt...
waarom is dit OudGoed nog niet afgemaakt.......
Ik wilde het heel graag laten zien, maar dan moest er nog wel iets afgewerkt worden.
Twee dagen ben ik er mee bezig geweest, inclusief dubbelen en quilten..het is niet zo groot.... om het toonbaar te krijgen voor de show. Het boekje, dat bij de quilt hoort, vond ik al erg mooi en daar kan ik ook verder aan door werken.
Het verhaal achter het Oudgoed project, dat
Monica,
Marcella en
Joke een aantal jaren geleden startten, is voor mij het verhaal van mijn oma Elisabeth.
Als je bij het label
oudgoed (<klik) kijkt, vind je de verhalen hierover.
Ik heb mijn oma niet goed gekend, zij stierf veel te jong, maar de verhalen van mijn moeder, haar oudste dochter, zijn zo mooi en liefdevol, dat zij in mijn gedachten doorleeft.
Ik ben naar haar vernoemd en volgens mijn moeder lijk ik uiterlijk ook op haar.
De quilt en het boekje zijn een monumentje van haar leven. Met het boekje ga ik nog verder, er zijn nog wat foto's en brieven die ik erin wil verwerken.
Voor de quilt is allerlei oud (en nieuw..) linnengoed gebruikt: laken, damast, kanten zakdoekjes en servetten, theedoek, kleedjes, kantjes, knopen, borduurwerk....