zoveel moois...

Graag wilde ik jullie nog laten zien wat voor moois er allemaal te zien was in st Marie aux Mines.
De rust is een beetje neergedaald en op zo'n rustige zondagmorgen, over denk ik wat mijn eigen plannen zijn met al de inspiratie die ik daar opdeed...

Ja, want zo gaat het toch, na een paar weken blijven er een aantal quilts steeds maar door mijn hoofd spoken. Het zijn vooral de Australische inzendingen, Di Ford, Brigit Giblin en Kathy Dougty, die de ruimte waar de quilts hingen betoverde

Ook een feest van herkenning, ik kwam daar de Phebe en de Sarah Morrell quilts tegen, waar ikzelf ook mee bezig ben. Dat stimuleert wel, het plan is dan ook om met de Sarah verder te gaan.

Maar eerst is er nog een andere quiltwerkje (zie hierboven), het schiet al flink op en ondertussen probeer ik (en dat is echt heel erg moeilijk...) om niet aan nieuwe quilts te denken.
Fijne zondag allemaal en nog bedankt voor al de enthousiaste reacties op mijn herfstmandjesquilt!

mijn herfstmandjes.....

Wat ooit begon, in september 2008 om precies te zijn, als een leuk klein werkje om mee te nemen op en neer naar ons franse huis, is nu helemaal AF.......
Ik ben er zelf nog helemaal beduusd van, wat anderhalve maand fanatiek quilten al niet kan opleveren!
Toch zeker 2 jaar lag het hele pakket, top, vulling en prachtige achterkant stof, in mijn kast te wachten op wat actie van mijn kant.

Met heel wat geduld en zere vingers is alles gequilt. Het etiket is erop genaaid, helemaal officieel AF dus!!
Even voor de statistieken: de quilt bestaat uit 250 mandjes, 15 nine-patch's , 2 gewone blokken (waar een mandje op gequilt is en 44 randpunten.

De mandjes zijn gemaakt uit 70 verschillende stoffen.
Het patroon is van Barb Adams en Alma Allen, uit het boek 'When the cold wind blows'.
En dan nu......., tadahhhh.......mijn herfstmandjes!

St Marie 2012

Een week zonder internet en je hebt heel wat bij te lezen. Mijn blik viel natuurlijk gelijk op blogs met foto's, die in St Marie aux Mines gemaakt waren tijdens de quilt tentoonstellingen.
Zelf ben ik nauwelijks bekomen van al het moois dat ik er zag, gelukkig heb ik nog een week kunnen afkicken in ons franse huis, want anders zou ik jullie al mijn 280 foto's voorschotelen.....
En al quiltend aan mijn eigen antieke, ja, ja, ik ben waanzinnig ijverig geweest.., overdacht ik mijn eigen makke bij het bezoeken van zo'n grote expositie.

Mijn oog valt nl. altijd onmiddellijk voor dat wat ik mooi vind. In totale adoratie hang ik dan voor die quilt, maak er allerlei foto's van, bedenk hoe ik hem ga namaken op mijn eigen manier en zucht vele malen omdat het zo mooi is!

Nu waren er nogal wat quilts waarvoor ik heb staan zuchten, oh my, ik moet minstens honderd worden, met goeie ogen en lenige handen, om al deze plannen uit te werken.
Voorlopige zijn de foto's al heerlijk om naar te kijken en terug te denken aan die prachtige collectie quilts! Een kleine impressie....

O, ja en mijn 'schatten', nieuwe lapjes, boeken en een antiek sterretje, zie jullie snel!
*de 2 bovenste foto's zijn antieke quilts uit de collectie van Mark Dunn, de 2 onderste foto's zijn details van quilts van Brigit Giblin.

het heen en weer 'bootje'

Er zijn vele reden om weer richting franse platteland te rijden, zeker omdat ons huisje helemaal niet zo ver onder de Vogezen ligt.....
En iedereen in quiltland weet ongeveer wel wat daar, vanaf donderdag, te beleven is. Al in januari heb ik een hotelletje gereserveerd, zodat er voldoende tijd is om alle expositie's, ook in de omliggende dorpen, te bezoeken.

Mijn grote favorieten expositie's heb ik al uitgekozen: de Australische quilt en die van Howard Marcus.
Vandaag en morgen quilt ik nog door aan mijn mandjesquilt, bijna, bijna is het af............

Nog 20 rand blaadjes en dan kan de afsluit bies erom heen. Na zo'n 80 uur aan quiltsteekjes gezet te hebben is dit toch wel een mijlpaal die gehaald is.
Het was een lesje in geduld en doorzettingsvermogen en ik dacht echt niet dat ik dat in mij had.
Maar het is (bijna) gelukt, als ik weer terug ben uit Frankrijk zal ik hem met trots aan jullie showen.

mijn eilandje....

Is het al weer twee jaar geleden dat ik dit blok voor mijn Sarah Morrell maakte....
Ons kleine meisje was net geboren en ik wist zeker dat haar mooie naam in deze quilt terug moest komen. Haar komst en de zorgen van de eerste week was wat mij toen volledig bezig hield.
Aan de quilt moet nog van alles gebeuren, maar ons meisje is ondertussen uitgegroeid tot een kleine wildebras.
Haar broertjes hebben haar leventje een stuk drukker gemaakt, al die kusjes die zij moet geven, speentjes in hun mond stoppen, wiebelen met hun stoeltjes...

Morgen is zij jarig en zal zij waanzinnig verwend worden. Om al het nieuwe speelgoed een plekje te geven en omdat ik toch altijd heel graag iets voor mijn kleintjes wil maken, gaat er morgen een grote speelgoed zak mee naar het jarig jetje. En natuurlijk nog veel meer.....

een erg mooi stofje...

Misschien wel het allermooist van de hele quilt, hoewel..., er zitten wel meer mooie lapjes in mijn mandjesquilt. Al een paar weken hang ik weer boven mijn herfstmandjes, want eindelijk, eindelijk wil ik hem toch afwerken.

Pffff, pffff, dat valt nog niet mee, volgens mij zijn het 240 mandjes, of zoiets, ik moet ze nog eens tellen, maar ze moeten wel allemaal doorgequilt worden. En dan nog een stuk of 10 nine-path's plus een paar 'echte' mandjes..

En als allerlaatste volgt dan de rand, yehhhh.... Daar kijk ik erg naar uit, want het is wel weer een erg grote quilt geworden en naast een paar geperforeerde vingers, krijg ik pijnlijke armen van het draaien van die zware deken. Zou ik hem nu echt voor het begin van de herfst echt af krijgen????