heerlijke wolletjes

Het begon met het breien van deze armwarmers, het was nog zomer, maar al heel lang wilde ik zoiets breien. Ooit zag ik armwarmers als onderdeel van Spakenburgse klederdracht en dat zag er zo mooi en lekker warm uit...

Het bleef mij steeds door mijn hoofd spoken en toen vond ik een patroontje bij haar.
Het was een werkje van 'niks' en terwijl de zon nog lekker scheen, waren mijn wollige mouwtjes af.

Het breien en zeker op van die bamboe naaldjes is een feestje, dus zocht ik naar een ander patroontje.

Ergens ik mijn hoofd had zich een plaatje opgeslagen van een sjaal.
Al mijn oude handwerk tijdschriften heb ik doorgezocht en ja, gelukkig vond ik het plaatje van de sjaal.

Er zat geen patroon bij, maar een beetje uit de losse pols steekjes verzinnen en iedere keer een ander kleurtje gebruiken is wel zo leuk...

Ik moet ook steeds denken aan een breirol, met al die verschillende patroontjes.
Ondertussen ben ik over de helft; wat er zoal aan steekjes inzit: gewoon recht, boordsteek, gerstekorrel en een klein kabeltje en verder speel ik een beetje met kleuren. Het moet niet te ingewikkeld worden...
De wol is heerlijk zacht, lamswol van Phildar en tijdens mijn wekelijkse "babyvertroeteldag" in Amsterdam, loop ik even langs het wolmannetje op de Ten Katemarkt. Al die kleurtjes, het is zo'n verleiding, als er geen Jane zou zijn, breidde ik alleen nog maar!!!

iets simpels...

In het kader van de komende Sint/Kerst festiviteiten, een cadeau ideetje voor alle keuken prinsessen....
Dit idee is niet van mijzelf, lang leve pinterest, maar ik heb het wel gelijk uit geprobeerd!
De combinatie van kleurige hexjes op een ruitje, ja, dat is al zo gezellig, je zou er spontaan al je theedoeken mee versieren!

Ik had nog 3 van deze roze, maar op andere kleurtjes staat dit natuurlijk ook erg leuk. Amy heeft op het 'voorbeeld' ook nog een roesje genaaid, ook erg leuk!
Haar site is een lust voor het oog en omdat ik toch met hexjes bezig was, viel het kwartje gelijk, ik ben dol op dit soort simpele ideeën!

Nog even terugkomend op Jane, van het vorig logje, ik ben ook niet zo'n held dat ik aanbel bij onbekenden. Wel kom ik regelmatig langs het huis en er komt een moment dat ik al mijn moed bij elkaar raap, ik hou jullie op de hoogte.....

bewondering...

Al wandelend, richting stad, kwam ik langs een huis. Al eerder had ik gezien dat er flink verbouwd en opgeknapt werd en uit nieuwsgierigheid keek ik naar binnen.......
Even was ik sprakeloos, hing daar toch, op de pas geschilderde muur een echte 'baby jane' (ook wel bekend als dear jane) te pronken.....
Hoe erg is het, dat ik veel te lang naar binnen stond te kijken en alsmaar tegen mijn lief zei: kijk dan, kijk dan..., een Jane een hele mooi Jane hangt daar???
Ik ken de bewoonster van het opgeknapte huis niet, maar wilde bijna aanbellen, vragen of zij zelf deze Jane had gemaakt of misschien had geërfd?
Volgens mijn lief zag deze Jane er niet splinternieuw uit..., ik legde hem uit dat dat misschien door de kleuren kwam en zo kregen wij het over de voor en tegens van een Jane in je woonkamer...en of je mensen, die een Jane maken (of ophangen..) bijvoorbaat al tot je vrienden wilt rekenen...
Volgens mij is dat wel zo, ik kan mij namelijk niet voorstellen, dat als je weet dat iemand zo'n mega klus geklaard heeft en met zoveel liefde en up en downs al die blokjes heeft gemaakt en gequilt, je daar geen bewondering en verwantschap mee voelt.
Misschien moet ik toch maar eens aanbellen...
Wb mijn Jane....nog maar 97 blokjes te gaan...(en de rest..)

een lief hart...(met uitleg)

Ik weet niet precies wat de kerst met harten te maken heeft, maar op de één of andere manier krijg ik tegen die tijd altijd zin om harten te maken!

Misschien is het de komende winter of een grote behoefte aan warmte en liefde zo rond de feestdagen?

Of misschien waren het de rozenstofjes en een oud borduurwerkje, dat mij inspireerde om dit hart te maken.
Er is geen patroon van, dus ben ik zelf aan de slag gegaan.
*Op een restje wit katoen tekende ik een hart van 26 cm hoog en maakte stroken van allerlei stofjes, borduurwerk en lintjes, die ik hierop bevestigde.
Hetzelfde hart knipte ik uit een mooi stofje voor de achterkant.

De stroken heb ik aan elkaar genaaid en op de maat van de achterkant geknipt. Met de goede kanten op elkaar zijn de delen aan elkaar genaaid, een stukje open latend  om het hart op te vullen.
Met nog een bloemetje of een extra kleuraccent komt het hart 'tot leven'...
Het is een werkje 'van niks' maar erg leuk om te maken en nog leuker om weg te geven!

bloemen voor Jane

Ik heb deze week alle goede adviezen van jullie opgevolgd en mijn Jane quiltschema iets losser gelaten.
Zo bleef er tijd over voor andere 'dingen' , zoals een boel bloemetjes, die nog steeds aan elkaar gezet moesten worden.
Dat lukte deze week gelukkig en ben ik maar een klein stukje verwijderd van een top die af is!! Er komt nog een rand met driehoekjes omheen en dan kan er gedubbeld en gequilt worden....

Of misschien gequilt laten worden?? Ik weet het nog niet, volgens mij ontwikkel ik een quiltvirus! Ik geniet er meer van dan ik voor mogelijk had gehouden. Vooral het tussen je handen houden van de quilt en het steeds zachter worden van de stoffen.
Jane voelt ook al heerlijk zacht aan, er zijn ondertussen 56 blokjes gequilt en ieder blokje is een feest van herkenning en soms verbazing....heb ik dit blokje gemaakt??....
Ja, dat komt ervan als je zo lang met een quilt bezig bent, dan vergeet je het getob met die piepkleine friemeltjes stof...

speldenkussen (tut)

Ik merk dat ik mijn weblog een beetje verwaarloos..., volgens een vriendin 'omdat ik veel te veel op pinterest zit' en daar heeft zij wel een beetje gelijk in.
Dus ga ik mijn 'leven' beteren en gewoon iets vaker iets van mij laten horen!!
En laten zien waar ik mee bezig ben, want hier is het niet alleen maar Jane wat de klok slaat, tussen het quilten door, ben ik met van alles en nog wat bezig.
Soms juist door datzelfde pinterest geïnspireerd!

Want zeg nou zelf, dit is toch weer een superleuk speldenkussen. Het is gemaakt van Liberty stoffen, met prachtig oud kant en een haakwerkje. De foto komt van dit blog, waar veel meer moois te vinden is.

Ik ben een kleine handleiding gemaakt, voor diegene die nog wat lapjes en een haakwerkje in de kast hebben liggen...
*Je knipt 9 stroken stof van 25 x 8.5 cm (dit is incl. naadje) en naait deze aan elkaar. Sluit ook de laatste naad, tot er een rond ontstaat, rijg een zoompje in de onder en bovenkant (met dubbel garen voor de sterkte) en trek dit strak aan.

Vul met plukken fiberfill en naai de onder en bovenkant met een cirkeltje stof dicht! Nu ga je op zoek naar een mooi kanten of gehaakt kleedje, naai dat er met rijgsteken op.
Als finishing touch: een mooie knoop, die er door en door opgenaaid wordt en klaar is je speldenkussen! Met dank aan Ted en Agnes en pinterest!

no pain, no jane....

Ik denk dat ik deze sticker boven mijn werktafel plak!
Een beetje stimulans kan ik wel gebruiken, vooral dat  'finished' klinkt erg goed. En van die 'pain' weet ik ondertussen heel wat af. Iedere ochtend begin ik met 4 blokjes te quilten en merk ik hoe stijf mijn handen zijn. Normaal merk ik daar niets zoveel van en al quiltend worden mijn handen wel weer losser, maar pijnlijk is het wel!

Ondertussen zijn er 42 blokjes klaar en zie ik nog een heel veld voor mij, dat nog gedaan moet worden. Toch houd niets mij tegen, zelfs niet dat ik geen quiltheld ben: mijn steekjes zijn echt niet allemaal erg regelmatig en klein!! Ik merk vooral dat als mijn gedachten afdwalen, mijn steken groter worden.... Dus met de nodige concentratie worden de 4 blokjes gequilt, met in gedachten "finished is better than perfect'!

over jane en een hexjes virus..

Was ik vorige keer nog heel optimistisch over 'hoe snel ik wel even mijn Jane zou quilten...', deze week steun en kreun ik boven mijn rood/witte blokjes...
Wat een werk is het toch (sorry, ik moet even klagen) en zoveel blokken en punten en die Jane heeft ze allemaal zo goed doorgequilt....., dat gaat mij dus echt niet lukken!
Ik heb een soort schema van iedere dag 4 blokjes quilten, maar eigenlijk moeten het er meer worden, tenslotte vallen er ook dagen af en ergens in februari/maart wil ik mijn Jane toch echt af hebben.

Voor de broodnodige afleiding doe ik iets met hexjes..., vraag niet wat het worden gaat, geen idee voorlopig, maar het is erg leuk om van die kleine hexjes te maken of van die grote...