bandjes en kantjes...

Ik kom net van het atelier, er moest  (weer eens..) flink opgeruimd worden en geloof het of niet: er zijn 30 paar schoenen gesorteerd: voor kringloop of de kledingcontainer... Het waren schoenen die ik kocht voor bij de toneelkleding die ik maakte en de meeste lagen al meer dan 10 jaar in een doos!!

 Maar waar ik eigenlijk voor kwam was om foto's te maken. Ik kreeg van de week via een vriendin een pakje met de prachtigste kantjes. Een aantal zijn er met de hand gemaakt, gehaakt of gekantklost. Zelf heb ik daar niet zo veel verstand van, maar ik begreep dat je aan het uiteinde van een rand kan zien of het met de hand of machinaal gemaakt is.

Maar hoe het precies zit.., ik hoop dat iemand dit mij kan uitleggen!

Van een paar heb ik foto's gemaakt, zoals dit gehaakte bandje. Het is met heel dun garen gehaakt aan een katoenen bandje.

En deze bandjes zijn zo leuk en volgens mij ook flink oud. Ik kan ze goed gebruiken voor mijn 'oudgoed' quilt. Want eerlijk is eerlijk, ik moet mijzelf echt weer oppeppen om daar aan verder te gaan!
Ter herinnering één van de laatste foto's..

over dekentjes...

Volgens mij vliegt de tijd..., nou ja niet echt natuurlijk, maar er is flinke turbulentie...

Volgende maand verwachten wij ons zesde kleinkind en zoals bij de andere pukkies en de al grote..(nou ja 9 en 5) wordt er flink gequilt aan een dekentje en gehaakt en de wieg opnieuw bekleed...

Mijn wekelijkse tripje naar A'dam om te helpen bij de tweeling en hun zusje en ongelofelijk te genieten van die drie, maakt dat ik mij ook niet hoef te vervelen...

Dus plof ik soms s'avonds op de bank met een boek en wil alleen nog maar plaatjes kijken.. en genieten van mooie oude quilts uit het boek van Elisabeth Warren. Het is een soort naslagwerk, 336 pagina's vol met foto's en informatie uit het American Folk art Museum in New York.

Zelfs het origineel van de Sarah Morrell quilt staat erin! Dat het soms de moeite loont om bij Polare (voorheen Selecsys en de Slegte) rond te snuffelen, bewijst dit maar weer.
Liduine vond dit boek voor mij daar, voor een belachelijk lage prijs! En voorlopig is dit even mijn rustpunt!

wolletjes verlangen

Ik weet het zeker...de reden van mijn wolletjes verlangen heeft alles met het weer buiten te maken.
Rondom mijn luie stoel verzamelen zich allerlei mandjes met bolletjes wol en knutsel ik 'ouderwetse grannies' te voorschijn, omdat het zo heerlijk aanvoelt: een bolletje en een haaknaald...

Ik word erg vrolijk van deze tas en naast, dat je het patroon of een heel pakket van de tas kan bestellen bij de Mercerie, ben ik zelf maar aan het uitproberen gegaan. Haakpatronen van 'grannies' vind je vast overal op het net. En zo zijn wij weer helemaal terug in de 70e jaren!

Zachtjes tikt de regen..

Het is echt Herfst, met een hoofdletter, want het regent al minstens 12 uur achter elkaar en de stoep ligt bezaaid met geel, oranje blaadjes van de boom voor onze deur.
Goed weer dus om binnen te blijven en met lapjes aan de slag te gaan.
Het fijne van aan kleine blokken werken is dat het zo opschiet! Voor je het weet zijn er weer een paar af en kunnen ze aan het prikbord.

En zo ontstaan er rijen, in willekeurig volgorde, van allemaal blokjes die straks om het middendeel komen.

een beetje druk...

Het is een beetje druk...
De dagen zijn vol met van alles en de weken vliegen voorbij. Een paar dagen waren wij in Amsterdam om voor de tweeling en hun zusje te zorgen. Dat was zo gezellig en omdat zij ook nog naar de crèche gingen, konden wij de stad onveilig maken..
Het Rijksmuseum stond al lang op het lijstje, wij konden er heerlijk rondstruinen. Het was helemaal niet druk (wij waren er wel vroeg..) en het was genieten. Vooral het gebouw, zoals dat hersteld is in oude glorie!
Er is zoveel te zien, reden om zeker nog terug te komen, maar de Nachtwacht moest natuurlijk wel bekeken worden!
Ook vonden wij tijd om de Hermitage te bezoeken, dat kan ik iedereen aanraden (tot 28 febr, 2014), wat een mooie tentoonstelling is daar nu! Bonnard, Gauguin en nog een aantal kunstenaars uit dezelfde periode.

Wat ook leuk was, dat in de museum winkel allerlei boeken van Karina Schaapman stonden en het hele muizen circus en de slaapkamer van de muizenprinsesjes stond opgesteld.
Voor Islay kocht ik het gouden boekje over de muisjes Sam en Julia, zij vond het prachtig en ik heb het tig keer voorgelezen. En op zaterdagochtend zijn wij tweetjes naar het echte grote muizenhuis op zoek gegaan in het Amsterdamse Bibliotheek.