Een zomer zonder hexjes is geen echte zomer..
Zo ook de zomer van 2018!
In mei reden wij naar het zuiden met in een bak vol kartonnetjes, lapjes, schilderstape en knijpers..
en overal waar ik zat, lagen er wel blommetjes om mij heen.
Er spookte namelijk een quilt door mijn hoofd,
waar in het midden een veld met kleurige zomerse bloemen moest komen!
Mijn volgorde van werken is niet altijd handig,
de vier randen die erom heen zouden komen lagen al klaar..
Maar eerst moest dat midden gemaakt worden..
Met mijn optimistische blik, dacht ik, dat doe ik wel even..
Nou, dat viel tegen..
Al die blommetjes moesten ook nog netjes in rijen aan elkaar genaaid worden
en daarna de kartonnetjes eruit gewipt ..
Aan het eind van de dag..kramp in mijn duim van mijn linker hand..
ik snapte eerst niet waar dat vandaan kwam,
maar blijkbaar heeft die duim overuren gemaakt..
Maar het is gelukt, alle bloemetjes zitten aan elkaar!
Mijn bloemenveldje meet nu ongeveer 80 x 90 cm.
Hoe het verder gaat is voor mij ook spannend, ik heb allerlei sterren klaar liggen
en ben nog volop bezig de randen groter te maken..
wordt vervolgd zullen wij maar zeggen!!
Een dagje Amsterdam leverde niet alleen een bezoek aan het Stedelijk op
(prachtige inspirerende tentoonstellingen)
maar ook nog een paar mooie lapjes..
en de bewegwijzering naar de nieuwe werkplek van zoonlief..
zijn bedrijf gaat verhuizen naar het oude Telegraaf gebouw,
lekker dicht bij die fijne lapjeswinkel..
Nog even over de workshops Sterren Maken voor de komende herfst..
Hier vind je de nieuwe data!!
14 opmerkingen:
Dit gaat echt weer een geweldige quilt worden!! Ik ben benieuwd of de top op 4 oktober in elkaar zit zodat we hem kunnen bewonderen tijdens de workshop sterren maken! :-))
En dat maak je ze even in een ZOMER pff. Maar ze wordt weer superr
Wat prachtig die bloemen van de hexjes, ziet er zo lekker zomers uit!
Inderdaad, een vreemde volgorde om eerst de rand te maken, lijkt me ook best erg moeilijk om het passend te krijgen. Maar uiteindelijk met wat creativiteit komt het vast helemaal in orde.
Altijd fijn om nieuwe mooie lapjes te scoren, had je vast heel erg nodig :-)
Het Stedelijk geeft heel veel inspiratie. Mijn favoriet daar blijft Matisse. Toen ik voor het eerst La Perruche et la Sirène in het echt zag kreeg ik tranen in mijn ogen.
Succes met je prachtige hexagonbloemen.
Super!!! dat wordt weer een prachtige quilt
Wat een geweldige quilt weer Betty,daar krijg ik inspiratie van,het lijkt weer een beetje terug te komen.Het Stedelijk altijd goed ook een van mijn favorieten,ik word altijd zo blij van de Karel Appel zaal ,zet mij daar maar op de bank.Het oude Telegraaf-gebouw ,daar heeft mijn man de verwarming nog gelegd in zijn jonge jaren.Veel plezier met je mooie hexagonnen.Groetjes Lia.
Weer zo aantrekkelijk. Prachtig, hoe het ook gaat worden.
Het is al een tijdje geleden dat ik hexjes heb gemaakt. Als ik ze dan van jou zie, krijg ik me toch weer zin...
Your Flower field is so pretty :-)
xx
Prachtig, die kleuren en die stofjes weer, het wordt echt een 'Betty' :-) , de zon schijnt altijd bij jou.
Ach wat wordt dit weer mooi. En wat heb je weer mooie lapjes gescoord. Verleidelijk dat het werk van zoonlief zo dicht bij de lapjeswinkel ligt. Goed dat jij er zelf niet werkt! Een fijn weekend nog. Groetjes Wilma
Oooh, wat is dit weer prachtig... die kleurtjes... al die mooie bloemetjes... Geweldig joh! Ja, het Stedelijk: altijd genieten! Bij het Telegraafgebouw heb ik heftige herinneringen... Het was in 1966, ik was nog maar een klein meisje: het Telegraafgebouw aan de Nieuwezijds werd bezet en mijn vader werkte bij Het Vrije Volk, die andere krant, een paar straten verderop. Angstaanjagend was het... de roerige jaren '60...
Dat wordt een super mooie quilt, prachtige bloemetjes en de rand past er precies bij, het blijft een verrassing hoe hij er uit eindelijk uit komt te zien.
Fijne zondag Hennie.
Beautiful work......
Betty wat een juweeltje wordt dat! Oei die duim, herkenbaar. Ik heb ooit tijdens een zomervakantie in Engeland gewerkt aan hexagonen, had ze in een klein tasje bij me en overal waar we moesten wachten pakte ik het om eraan te werken, ging prima zelfs staand in een wachtrij. Maar daarna kwam de pijn, en realiseer je dat handen niet altijd moeten wapperen, dat wachten in de rij of koffiepauze nemen om de benen even rust te geven ook pauze voor de handen moet zijn. Maar ja, handwerkers kunnen lastig helemaal niks doen, want ze hebben maar één leven voor drie levens aan projecten.
Een reactie posten